Antoni Kozakiewicz (1849-1929), Szkicowniki, II poł. XIX wieku

Ołówek, akwarela, papier.
Zbiór dwóch szkicowników artysty zawierających szkice i próby do kompozycji portretowych, historycznych oraz batalistycznych:
1) 38 zapisanych kart, kilka dwustronnie. Szkice wykonane ołówkiem i akwarelą dotyczą głównie dawnych strojów, zbroi, broni białej oraz palnej. Występują również szkice z życia ulicznego Krakowa (Lajkonik), widok na turystów górskich oraz widoki wsi z ich mieszkańcami. Na pierwszej karcie wpis ołówkiem: „Pożyczyłem od Kozak tablic (ubiorów w Polsce) 12 – L. Gędłek / dnia 4 lutego 1867”. Na drugiej karcie pieczęć tuszowa z monogramem A.K., poniżej słabo widoczny wpis ołówkiem: Za te Kilka chwil któreśmy spędzili niech znów chociaż (…) mojej mogile. Na trzeciej karcie wpis ołówkiem pośrodku: Album / A. Kozakiewicza. Na ostatniej karcie wpis proweniencyjny długopisem: „Szkicownik śp. art. malarza Antoniego Kozakiewicza +1929 (jeden z dwóch) podarowany mi przez p. Stef. Mossakowskiego w 1953 r. / Józef Jastrzębski”. Stan zachowania: karty po konserwacji. Szkicownik oprawiony współcześnie w oprawę półpłócienną, introligatorską, przez Adama Wróblewskiego z Krakowa. Wym.: 242 x 165 mm.
2) 38 kart zapisanych kart, kilka dwustronnie. Szkice wykonane ołówkiem i akwarelą dotyczą głównie przedstawienia dawnej broni palnej, broni białej oraz portretów (m. in. chorążego wielkiego koronnego Aleksandra Jabłonowskiego – przerysowany z obrazu Antoniego Misiowskiego), oraz pejzaży. Na pierwszej karcie wpis proweniencyjny długopisem: „Szkicownik śp. Antoniego Kozakiewicza art. mal. +1929 (jeden z dwóch) podarowany mi w 1953 przez p. Stef. Mossakowskiego / Józef Jastrzębski”. Stan zachowania: karty po konserwacji. Szkicownik oprawiony współcześnie w oprawę półpłócienną. Wym.: 242 x 185 mm.

Antoni Kozakiewicz (1849-1929) malarz i rysownik. W latach 1857-1866 kształcił się w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowniach Władysława Łuszczkiewicza i Feliksa Szynalewskiego. Uczestniczył w Powstaniu Styczniowym. Przez 30 lat związany z monachijskim środowiskiem artystycznym, gdzie mieszkał i tworzył. W jego twórczości dominują przede wszystkim sceny historyczne oraz sielsko ukazane życie mieszkańców wsi, Cyganów oraz Żydów.