akwarela, karton, 89,5 × 129,5 cm w świetle oprawy
sygn. i dat. l. d.: 960(w okręgu) jFałat Bystra 1913
na odwrocie ksero trzech nalepek wystawowych zasłoniętych oprawą: jedna uszkodzona z częściowo widocznym nr 654...(? - słabo czytelne), dwie nalepki z tytułem obrazu: Kościół na Śląsku (na jednej z nich widnieje nr 43530); oraz oznaczenie literowe BE.
Opisywany: J. Malinowski „Julian Fałat”, Warszawa 1985, s. 51
Wśród akwarel Juliana Fałata, oprócz portretów i pejzaży, można odnaleźć również malarskie zapiski architektury sakralnej. Artysta uwieczniał wiejskie drewniane kościoły m.in. w Osieku (1906, 1915) oraz Łodygowicach (1918). Szczególne miejsce w tym obrębie zajmował kościół św. Barbary w Mikuszowicach Krakowskich, który to obiekt Fałat uczynił tematem swoich akwarel kilkukrotnie, w 1911, 1912 i 1913 r. Analogiczna pod względem perspektywicznego ujęcia bryły kościoła św. Barbary jest praca, znajdująca się w zbiorach Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, wykonana dwa lata wcześniej od prezentowanej w katalogu akwareli, jednakowoż mniejsza w formacie – „Kościół w Mikuszowicach”, 1911 r., akwarela, papier, 68 × 95 cm, sygn. i dat. l. d.: J.Fałat/Bystra 1911, nr inwent.: MGB/SZ 1516 (por.: J. Malinowski, „Julian Fałat”, Warszawa 1985, il. 108. W prezentowanej wersji z 1913 r. artysta zdecydował się na większy format oraz zrezygnował z namalowania tłumu wiernych w barwnych strojach na rzecz jednej postaci, zdejmującej kapelusz w geście przywitania. W akwarelach uwieczniających zabytki architektury sakralnej wspólny jest środek budowania nastrojowości za pomocą efektów świetlnych, w których, cytując za Jerzym Malinowskim: „refleksy słoneczne, cienie drzew, wykonywane rozwodnionymi silniej akwarelami tworzą niespokojną, migotliwą strukturę wzajemnie przenikających i zlewających się przypadkowych plam” (J. Malinowski „Julian Fałat”, Warszawa 1985, s. 51).
हाल ही में देखी गई
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें
पसंदीदा
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें