WIADERKO DO CHŁODZENIA WINA W STYLU STARORUSKIM, Polska, Warszawa, Norblin, k. XIX w.

Na brzuścu monogram i data: BC / 1883-1898 / 21.VII Znakowane: NORBLIN & CO/GALW/WARSZAWA | w owalu łabędź, nad nim gwiazda | N

Cena wywoławcza 1800

Estymacja 2200 - 2500

Wincenty Konstanty Norblin, brązownik pochodzenia francuskiego, założył w Warszawie warsztat, w którym wyrabiano metalowe, przeważnie posrebrzane ozdoby, m.in. uprzęży końskiej, powozów, zbroi. Za początek firmy przyjmuje się rok 1820 - na podstawie daty wzmianki o Wincentym Norblinie w Gazecie Korespondenta Warszawskiego i Zagranicznego". W 1831 roku Norblin poślubił wdowę po francuskim platerniku Cerisier i został właścicielem zakładu brązowniczego przy ul. Długiej. W 1839 roku Norblin zawarł umowę z W. Meyertem, który przyczynił się do wprowadzenia galwanicznej metody srebrzenia i pozłacania. W 1864 roku córka Wincentego wyszła za mąż za złotnika Teodora Wernera

Swoją fabrykę Wincenty Norblin sprzedał synowi Ludwikowi. Ludwik Norblin i Teodor Werner połączyli swoje zakłady pod firmą "Norblin i Spółka". W 1882 roku firma ta zakupiła wytwórnię platerów "Bracia Buch". W 1893 roku przedsiębiorstwo zostało przekształcone w spółkę akcyjną "Towarzystwo Akcyjne Fabryk Metalowych p.f. Norblin, Bracia Buch i T. Werner". Przez cały okres międzywojenny firma świetnie prosperowała, ciągle zwiększając swój kapitał zakładowy