biały marmur; wys. 77 cm, szer. 52 cm, głęb. 37 cm.
Włochy, XIX/XX w.
Popiersie mężczyzny o kędzierzawych, zmierzwionych włosach, brodzie i wąsach; głowa przechylona w prawo i lekko do tyłu; zmieniona cierpieniem twarz ze zmarszczonym czołem i rozchylonymi do krzyku ustami; tors nagi, z zaznaczoną muskulaturą, bez ramion. Podstawa z nieregularnej bryły marmuru.
Jest to kopia fragmentu słynnej rzeźby hellenistycznej - tzw. „Grupy Laokoona”, przypisywanej rodyjskiemu artyście Agesandrosowi i jego synom - Polidorosowi i Atenadorosowi, powstałej ok. 150 r. p.n.e. Przewieziona do Rzymu w początkach n.e. - opisana została dokładnie przez Pliniusza Starszego. Odnaleziono ją w czasach Renesansu (1506 r.) na jednym z wzgórz rzymskich - Eskwilinie, na terenie term Tytusa. Obecnie znajduje się w zbiorach Watykanu. Oryginał o wysokości ok. 2.42 m przedstawia dramatyczną scenę śmierci Laokoona i jego dwóch synów - Antifasa i Tymbrajosa, zaduszonych przez dwa węże morskie, nasłane przez bogów. Według mitu (którego opis odnajdujemy w Eneidzie) - miała to być zemsta Apollina za nie dotrzymanie celibatu przez kapłana, a także za jego sprzeciw wobec wprowadzenia do Troi drewnianego konia z ukrytymi w jego wnętrzu Achajami, którym bogowie sprzyjali pragnąc upadku Troi.
हाल ही में देखी गई
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें
पसंदीदा
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें