drewno lipowe polichromowane (pod obecną zachowana pierwotna, zbliżona polichromia), na odwrociu dziura reperowana z użyciem fragmentu kartki zadrukowanej szesnastowieczną niemiecką czcionką;
wys. 93 cm. Śląsk (?), ok. 1500
Późnogotycka rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego służyła jako tzw. figura rezurekcyjna wystawiana na ołtarzach głównych kościołów katolickich w Okresie Wielkanocnym, stąd zdecydowano się na pełne opracowanie odwrocia. Chrystus ukazany jest w postawie stojącej w nieznacznym kontrapoście, z gestem błogosławieństwa dokonywanym prawą ręką i trzymanym pierwotnie (obecnie zaginionym) labarum - czyli chorągwią rezurekcyjną - w lewej ręce. Postać spowija bogato fałdowany płaszcz okrywający plecy, ramiona, biodra i prawą nogę, polichromowany na czerwono z błękitną podszewką. Ten typ przedstawienia Chrystusa,
powstały w okresie późnego średniowiecza, szczególną popularność zyskał w XV w. Dzieło prezentuje tzw. styl łamany w fałdowaniu draperii rozpowszechniony w Europie Środkowej i Północnej od ok. 1475 do ok.
1515 r. Płaszcz układa się w szersze i węższe poły łamiące się chwilami w drobne zygzakowate fałdy. Rzeźba powstała prawdopodobnie na Śląsku w okresie apogeum stylu łamanego ok. 1500 roku.
हाल ही में देखी गई
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें
पसंदीदा
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें