monety koronne, Talar, 1646, mennica Kraków; Aw: Popiersie władcy w ozdobnej zbroi, w prawo, VLA IIII D G REX POL (herb Sas Jana Daniłłowicza, podskarbiego wielkiego koronnego) M D LIT RVS PR MA; Rw: Ukoronowana, dziewięciopolowa tarcza herbowa otoczona łańcuchem z Orderem Złotego Runa, w łańcuchu litery BS (inicjały nieznanego rytownika), po bokach tarczy C - DC (pionowo) oraz data 16 - 46 (poziomo), SAM LIV NEC NO Sv (Order Złotego Runa) GOT VAN Q HÆ REX; Davenport 4329, Dostych 46.2.03 (R7), H-Cz. 10309 (R5), Kop. 1523 (R5), Kurp. (1632–1648) 121 (R6), Tyszkiewicz 40 mk; srebro, 28.92 g; rewers wybity uszkodzonym stemplem, bardzo rzadka odmiana talara z pionowo usytuowanymi literami C i DC, oraz poziomo umiejscowioną datą.
Inicjały CDC, jak ustalił Marian Gumowski, należały do Claudio de Canottiego. Badacz wykorzystał archiwalny wpis Ambrożego Grabowskiego z 1645 roku. Dokument ten noszący nazwę „Claudius Canotti monetarius Crac.” stał się podstawą tezy o przenosinach mennicy koronnej z Bydgoszczy do Krakowa w 1644 roku. Hipoteza ta przez badaczy późniejszych została przyjęta za pewnik, wydaje się jednak, że zbyt pochopnie. Rok 1644 nie wydaje się bowiem rokiem przełomowym w wyglądzie i sposobie produkcji monet, a w numizmatyce ciągłość stylistyczną interpretuje się jako ciągłą pracę konkretnej mennicy. Co innego rok 1640, kiedy to monety zaczął podpisywać rytownik kryjący się pod inicjałami BS, nierozpoznany z imienia i nazwiska. Wiemy jedynie, że pracował przy produkcji talarów w latach 1640–1647. Monety te wykazują wyraźną jednolitość stylistyczną i ikonograficzną, co skłania ku hipotezie, że mennica przeniosła się z Bydgoszczy do Krakowa już w roku 1640, rok po śmierci Jakuba Jakobsona, zarządcy mennicy bydgoskiej.
हाल ही में देखी गई
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें
पसंदीदा
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें