147,5 x 98,0cm - akryl, płótno sygn. p.d.: Jan Dobkowski 1996-97
sygn. na odwr.: Jan Dobkowski | “WIOSENNE OCZEKIWANIE” | 1996-97 r. | AKRYL | 148 x 99 cm
W moich obrazach staram się wymieszać elementy roślinne, zwierzęce i ludzkie, pokazać bogactwo linii tych światów, które tworzą jedną całość. Chcę pokazać kipiące życie.
- Jan Dobkowski w rozmowie z Elżbietą Dzikowską, Polacy w sztuce świata, Rosikon Press, Warszawa 2001, s. 40
Największy może we współczesnej sztuce polskiej smakosz ciała i wyraziciel jego zmysłowości prawie zawsze przebywa w pracowni: tworzenie - to nie tylko jego pasja, ale także największa radość i przyjemność. Żywiołowość, niesłychana witalność jego obrazów i rysunków, wszystkiego co wykreuje, nie jest wymyślone, zaprogramowane, a pochodzi z wewnątrz, z jego Jana Dobkowskiego - świata, który tak bardzo intymny, pełny jest zarazem niezwykłej ekspresji. Delikatności i szaleństwa. Eksplozji i maksymalnego wyciszenia. Dyscypliny i instynktu. Światła, ale i mroku kiedy chce. Ale przede wszystkim - jak to wiedzą jego wielbiciele - to świat linii. Linia śladem myślenia powiada artysta. (...). Linią potrafi wyrazić wszystko i ona najbardziej określa jego sztukę, czyni ja natychmiast rozpoznawalna i jedyną.
Jan Dobkowski. Orgie i tańce rytualne. Orgies and ritual dances, wstęp Elżbieta Dzikowska, wyd. Adi-Art, Łódź 2001
♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)
Jan Dobkowski (Łomża 1942, mieszka w Warszawie) studiował w latach 1962-1968 na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP pod kierunkiem prof. Juliusza Studnickiego i Jana Cybisa. Będąc jeszcze na studiach, w 1966, utworzył duet artystyczny, w którym jego partnerem był Jerzy (Jurry) Zieliński. Ich pierwsza wspólna wystawa pn. Neo-Neo-Neo odbyła się w Warszawie w 1967. Wystawiali wspólnie do 1970. W 1968 powstały pierwsze zielono-czerwone obrazy Dobkowskiego (używającego w tym czasie pseudonimu Dobson). W pracach tych, operujących giętkimi, falistymi liniami, w których upatrywano wpływów secesji, artysta używał sposobów rodem z op-artu dla wywołania złudzeń optycznych (wirowanie, mżenie, pozorny ruch form). Równolegle z obrazami tworzył też formy z płyt i folii do montowania w przestrzeni. Złoty medal na Sympozjum Złotego Grona w Zielonej Górze w 1971 i blisko roczny pobyt w USA na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w 1972 to kolejne etapy pełnej sukcesów kariery malarza. Wyraźną zmianę nastroju i wymowy jego prac przyniosły wydarzenia 1980-1981 roku, zwłaszcza wprowadzenie stanu wojennego. Monochromatyczne, ciemne płótna znaczył wtedy nikłymi, wiotkimi liniami rysunku. Najczęstszym motywem były patriotyczne i religijne symbole, dopowiadane tytułami nawiązującymi do realiów czasu. Kolejna radykalna zmiana nastąpiła ok. 1990. Symbolicznym zwiastunem nowego okresu stał się olbrzymi, radosny, eksplodujący bogactwem barw, kształtów i ruchu obraz ...a życie sobie płynie... (394 x 588 cm) z 1990-1991. Podobne cechy formalne charakteryzują twórczość artysty w całej dekadzie lat 90. Równolegle z malarstwem Dobkowski pracuje nad rysunkiem, będącym bardzo ważnym dopełnieniem jego twórczości.
हाल ही में देखी गई
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें
पसंदीदा
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें