II Rzeczpospolita (1918–1939), Medal za Ratowanie Ginących, od 1928, Warszawa; Orzeł, RZECZPOSPOLITA POLSKA, na stronie odwrotnej wieniec, w którym ZA / RATOWANIE / GINĄCYCH, na obrzeżu nabita punca mennicy i Ag0,950, odznaczenie jednoczęściowe, mocowane na wstążkę, brak łącznika i wstążki; srebro, 35.2 mm, 22.53 g; głęboka rysa na stronie głównej, usunięty łącznik.
Medal ustanowiony pierwotnie w 1828 roku przez Mikołaja I, przywrócony rozporządzeniem Prezydenta RP z dnia 22 marca 1928 roku. Medal mógł być nadawany Polakom, jak i cudzoziemcom, w nagrodę zasług, położonych przy ratowaniu polskich obywateli w kraju, jak i za granicą, często z narażeniem własnego życia. Medal nadawał Minister Spraw Wewnętrznych, który mógł przekazać uprawnienia wojewodom i Komisarzowi Rządu Warszawy. Odznaczony mógł otrzymać Medal kilkukrotnie, wtedy za każde kolejne nadanie otrzymywał pięciopromienną gwiazdę, którą umieszczał na wstążce. Odznaczeni otrzymywali Medal bezpłatnie.
हाल ही में देखी गई
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें
पसंदीदा
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें