MSZA więzienna w celi aresztu mińskiego - rękopis z lat 40. XX w.

[MSZA więzienna - rękopis]. Rozmyślania o mszy świętej prowadzone w celi więzienia w Mińsku w l. 1939-1941.
Rękopis dwustronny na 5 kartach form. 29,8x21 cm. Na pierwszej stronie krótki tekst wyjaśniający okoliczności powstania rękopisu: "Wiersz poniższy stanowi ujęte w formę poetycką modlitwy [...] odprawiane zbiorowo w więzieniu sowieckim [...]. Aresztowana w październiku 1939 r. p. L. nauczycielka gimnazjum w Grodnie spędziła 21 miesięcy w najcięższych warunkach w więzieniu w Mińsku. Jako działaczka oświatowa i społeczna była badana przez 33 sędziów śledczych, męczona i bita. Podczas pobytu w celi nawiązała kontakt duchowy ze współtowarzyszkami niedoli, nawet z komunistkami bezwyznaniowymi, którym tłomaczyła naszą wiarę, liturgję, nawet zwyczaje nasze [...]. Po pierwszych bombardowaniach więzienie ewakuowano. Przez 3 dni i 3 noce pędzono na piechotę do Mohylewa około 10.000 nieszczęśliwych, z których tysiące rozstrzelano po drodze, gdy nie mogli zdążyć za innymi [...]. Ze wspomnień córki ujęła matka jej, pani A. S. rozmyślania o Mszy Świętej w więzieniu mińskiem w rytm poezji". Pozostałe 8 stron zajmuje modlitwa-rozważanie poprzedzone datą "Mińsk, 15 Maja 1941 r., cela więzienna 163".
"Niedziela - poranek majowy,
Słyszycie drogie moje? - uciszcie rozmowy!
Słyszycie dzwony brzmiące nad błękitną rzeką,
Nad Wisłą, Rabą, Wartą, Niemnem i Wiliją?
Od rzek tych - prawda - Mińsk leży daleko,
Ale te dzwony w naszych sercach biją [...]".
Ślady złożenia, niewielkie zaplamienia, stan dobry.