Łoziński Władysław, Prawem i Lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII wieku t. 1-2, Lwów 1913, nakładem Księgarnia Gubrynowicz i Syn, wydanie trzecie; s. 484, 588. Wymiary 21,5 x 15,5 cm. Oprawa półskórzana z epoki. Otarcia opraw, pęknięcia na grzbietach i nadkruszenia przy krawędziach grzbietów, mocniejsze w tomie 2. Grzbiet w tomie 2 w jaśniejszym odcieniu niż w tomie 1. W obu tomach lekki przekos bloków i zakurzenia krawędzi bloków. Sporadycznie niewielkie zabrudzenia stron, w tomie 1 na części stron niewielki ślad zacieku przy górnym marginesie. Liczne ilustracje w tekście.
Władysław Łoziński z Łoziny herbu Lubicz, ps. „Wojtek ze Smolnicy”, „Władysław Lubicz” (ur. 29 maja 1843 w Oparach, zm. 20 maja 1913 we Lwowie) – polski powieściopisarz, historyk i encyklopedysta, badacz przeszłości kultury polskiej, sekretarz Ossolineum, Prezes Rady Wykonawczej Macierzy Polskiej, kolekcjoner dzieł sztuki, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie. Członek Izby Panów austriackiej Rady Państwa. Cały artykuł tutaj.
Prawem i Lewem - zbiór barwnych opowieści z życia szlachty osiadłej w XVII stuleciu na tzw. Rusi Czerwonej. Z braku silnej władzy wykonawczej musiano tam na własną rękę i przy użyciu wszelkich sposobów dochodzić sprawiedliwości i bronić się przed przemocą. Choć książka traktuje o świecie sprzed przeszło trzystu lat, to współczesny czytelnik znajdzie w nim sporo dobrze sobie znanych zjawisk, jak choćby brak poczucia bezpieczeństwa osobistego czy niewielka skuteczność wyroków sądowych.