PISMA polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608. Wyd. Jan Czubek. T. 1-3. Kraków 1916-1918. 8, s. XI, [1], 406, [1]; XV, [3], 480; [4], 463. brosz.
Grzbiety poczerniałe, okł. nieco otarte, zaplamienia tylnej okł. t. 1, miejscami drobne zażółcenia papieru; stan dobry. Podpis własn. Egz. nieobcięte. T. 1: Poezya rokoszowa, t. 2-3: Proza. Zaw. m.in.: Wsiadanie na rokosz u p. Uporskiego, Korespondencya Jazłowieckiego z Dyabłem-Stadnickim, Wotum szlachcica polskiego, Skrypt o słuszności zjazdu stężyckiego, Zniesienie kalumnii z p. Wojewody krakowskiego, Jezuitom i inszem duchownem respons, Opisanie prawdziwe i porządne traktatów pod Janowcem, Compendium naprawy Rzpltej, Listy o kontrybucyjej pp. duchownych, Pokazanie niewinności rokoszan między ludzi podane, Cenzura na progres rokoszu.
Rokosz Zebrzydowskiego zwany także rokoszem sandomierskim – "bunt szlachty przeciwko Zygmuntowi III Wazie trwający w latach 1606–1607 [...]. Wystąpienie zostało stłumione zbrojnie, powodując spadek zaufania do władzy królewskiej. Królowi zarzucano faworyzowanie jezuitów oraz cudzoziemców i przypisywano zamiar wprowadzenia władzy absolutnej [...]. W latach 1606–1607 doszło do rokoszu Zebrzydowskiego [...], w którym katolicy, jak i protestanci, magnateria, jak i szlachta walczyli o zabranie monarsze prawa rozdawnictwa zwolnionych urzędów i zmuszenia go do wygnania jezuitów i cudzoziemców [...]. Przywódcami buntu zostali: marszałek wielki koronny Mikołaj Zebrzydowski, Jan Szczęsny Herburt, Stanisław Diabeł Stadnicki i podczaszy litewski Janusz Radziwiłł. Pragnęli zdetronizować Zygmunta III Wazę, ponadto wprowadzić obieralność urzędników ziemskich na sejmikach oraz zmusić posłów do ścisłego przestrzegania instrukcji sejmikowych [...]. Rokosz zakończył się zwycięstwem króla w bitwie pod Guzowem w 1607 roku, lecz wzmocnienie władzy królewskiej zostało udaremnione" (Wikipedia).
हाल ही में देखी गई
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें
पसंदीदा
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें