Fotografia: Teatr Niezależny Tadeusza Kantora-Marcin Wenzel jako Filon

fotografia, 23,5 x 17,2 cm, papier fotograficzny.
Na odwrocie ołówkiem informacje o przedstawionych postaciach i scenach.
Inscenizacja "Balladyny" w krakowskim tajnym Teatrze Niezależnym młodych plastyków, styczeń 1943.
"[...] Tadeusz Kantor... [który] uznał teatr za sztukę autonomiczną chciał by wszystkie jego elementy uzyskały stopień ekspresji własnej, nadający im wartość niezależną. [...] Balladyna, parokrotnie powtarzana w pracowni Ewy Siedleckiej przy ulicy Szewskiej, stała się prawdziwą sensacją podziemnego Krakowa, który od lat nie pamiętał tak rewolucyjnego i zarazem doskonałego przedstawienia [...]. Właśnie FORMY, decydującej w jego pojęciu o artyzmie, szukał Kantor w rozwiązaniach scenograficznych. Główną bohaterką przedstawienia Balladyny, stała się sprawa Goplany, wokół której ogniskowały się wszystkie wydarzenia sceniczne. Goplany nie grała zresztą żadna aktorka; był to dziwny, pełen wyrazu [...] srebrno-biały kształt plastyczny z jedną napięta struną o wibrującym dźwięku. Zawsze obecny wśród aktorów uosabiał świat fantastyczny sztuki, jej żywioł poetycki, pojęcie losu, nade wszystko zaś stanowił dominantę formalną inscenizacji" (St. Marczak-Oborski, Teatr czasu wojny, Warszawa 1968 PIW, s. 147-148).
Unikatowa fotografia dokumentująca konspiracyjne spektakle teatralne Kantora w latach 1943-1944 z udziałem wybitnych artystów krakowskich. Fotografia ze zbiorów Stanisława Marczaka-Oborskiego, który reprodukował je w swoich książkach i opracowaniach zamieszczanych w czasopismach.