Anna Szpakowska-Kujawska, Jesień, obiekt – technika własna, wys. 40 cm, 2021
Informacje o dziele: Anna Szpakowska-Kujawska, Jesień, obiekt – technika własna, wys. 40 cm, 2021; obiekt trójwymiarowy wykonany w technice własnej z ostatniego cyklu prac artystki tworzonego od 2020 roku. Stan bardzo dobry. Prace tej serii mimo kształtu drzewa, także zamyka się bryle kuli: „(…) charakteryzuje (ją) sferyczna przestrzenność, określona przez artystkę jako wejście w kulę. Zwrotem wejścia w kulę nazwała jednak nie tylko swoje długotrwałe poszukiwania formalne, ale także próbę spójnego połączenia rozbieżnych doznań i doświadczeń.” Seria obiektów przestrzennych, zarówno starszych, malowanych na tykwach afrykańskich, zwanych kalabaszami, jak też ostatnich konstrukcji przestrzennych nazwanych skrzydlakami, stanowi dialog pomiędzy racjonalnością w budowaniu formy i kompozycji, a emocjonalnością, ekspresją wypowiedzi, ale też mniej oczywistą impresją, zadumą nad otaczającym człowieka światem i nim samym w centrum natury. Cykl powstał w warunkach lockdown’u i pandemii Covid 19, w czasie pobytu artystki w Kotlinie Kłodzkiej i we Wrocławiu.
Anna Szpakowska-Kujawska (1931) uzyskała dyplom wrocławskiej PWSSP (obecnie ASP) w 1956 roku. Od 1961 roku była członkinią Szkoły Wrocławskiej (później Grupy Wrocławskiej) skupiającej najwybitniejszych młodych artystów wrocławskich w większości studentów z pracowni Prof. E. Gepperta. W 1968 roku artystka przedstawiła prace z serii „Atomy” w legendarnej galerii „Pod Moną Lisą” we Wrocławiu, prowadzonej przez Jerzego Ludwińskiego. Była uczestniczką Sympozjum Plastycznego Wrocław ’70, jako artystka i współorganizatorka w zespole Mariana Bogusza. W latach 1977–1984 mieszkała w Nigerii, gdzie nauczała malarstwa i rysunku w Kwara College of Education w Illorin. Pobyt w Afryce, podobnie jak liczne inne podróże, miały duży wpływ na twórczość artystki, owocując kolejnymi cyklami prac. Wszechstronna w użyciu materiałów i form dzieła, wypowiada się w rysunku, malarstwie, reliefach, rzeźbach, obiektach i instalacjach przestrzennych, wykorzystując materiały naturalne (tykwy, fragmenty roślin), techniki ceramiczne oraz techniki własne. Jej malarstwo i inne formy mieszczą się w kilku nurtach sztuki współczesnej od ekspresji i realizmu magicznego po malarskie formy konceptualne. Na uwagę zasługuje fakt, że ekspresja i nadrealizm w dziełach artystki wynikają z intelektualnego ujarzmienia emocji i świadomości procesu twórczego. Prace artystki znajdują się w zbiorach muzealnych m.in. Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
