Autolitografii Artystów Legionistów 1935 - Tadeusz Seweryn „Apoteoza”

Tadeusz Seweryn “Apoteoza” Tadeusz SEWERYN (1894-1975), Apoteoza, 1934
autolitografia, papier, 23 x 31 cm; sygn. p. d. ołówkiem: Tadeusz Seweryn;
praca pochodzi z „Teka autolitografii artystów legionistów wydana w dwudziestolecie zbrojnego czynu legionów 1919-1934”, Kraków 1934.Tadeusz Seweryn ps. „Białowąs”, „Boryna”, „Socha”, „Maksymilian Kulesza” (1894 Żabno - 1975 Kraków) etnograf, malarz, grafik, muzeolog i badacz sztuki ludowej. Uczęszczał do gimnazjum w Nowym Sączu i Krakowie, gdzie zdał maturę w 1913 roku. Następnie podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (studiował historię sztuki, literaturę i prawo). Równolegle studiował na Akademii Sztuk Pięknych. Na obu uczelniach uzyskał absolutorium, należał do Związku Strzeleckiego. Wraz z wybuchem I wojny światowej wstąpił do Legionów, ale ze względu na stan zdrowia po kilku dniach został zwolniony ze służby. Od lutego 1917 pracował w Archiwum Legionów.Autolitografia – litografia, stworzona przez autora – artystę grafika wprost na kamieniu litograficznym. W XIX wieku istniało wiele zakładów litograficznych, w których rysunki stworzone przez artystów były przenoszone ręcznie przez rzemieślników-litografów (w odbiciu zwierciadlanym) na kamienie litograficzne. Takie litografie zatracały ważną cechę dzieła artysty – ślad ręki twórcy. Dlatego w końcu XIX wieku artyści-graficy (w Polsce m.in. Witold Wojtkiewicz, Leon Wyczółkowski i Kazimierz Sichulski) zaczęli tworzyć autolitografie, nanosząc obraz tuszem litograficznym lub tłustą kredką wprost na kamieniu. Musieli przy tym pamiętać, że – podobnie jak w przypadku np. drzeworytu – obraz na kamieniu, także ewent. napisy, ukaże się na wydruku w odbiciu lustrzanym.