Wymiary: 46 x 37,5 cm
sygnowany p.d.: 'A. Piotrowski.'
na odwrociu papierowa nalepka wystawowa Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz stempel z numerem: '8' odnoszący się do rozmiaru podobrazia
Pochodzenie
spuścizna po artyście
zbiory żony artysty, Marii Piotrowskiej
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Wystawa pośmiertna Antoniego Piotrowskiego
, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa, 31 października - 25 listopada 1925
Literatura
Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie za 1925 rok, Warszawa 1926, s. 28
Przewodnik No VII po wystawie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Katalog wystawy Antoniego Piotrowskiego, Warszawa 1925, s. 20, nr kat. 69
Biogram
Od 1869 r. uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. W latach 1875- 1877 studiował w Akademii Monachijskiej, a w latach 1877 - 1879 był uczniem Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. W latach 1885 - 1887 wyjeżdżał do Bułgarii jako korespondent - ilustrator pism angielskich i francuskich dokumentujący wojnę bułgarsko-serbską. Będąc w Bułgarii namalował cykl obrazów dla Galerii Narodowej w Sofii i zrobił karierę jako portrecista arystokracji. W 1897 i 1903 r. wyjeżdżał na Bliski Wschód, skąd nadsyłał korespondencję i rysunki z wojny grecko-tureckiej. Malował przede wszystkim sceny rodzajowe, często z życia mazowieckiej wsi. Malował także obrazy historyczne, epizody z powstania styczniowego oraz portrety. Brał udział w malowaniu panoramy Berezyna.
