maszynopis, tusz, papier
29,7 x 21,1 cm
sygn., tyt., dat. na przodzie oprawa: drewniana rama, szkło
W serii rysunków powstających poprzez powtarzanie na kartce tego samego znaku wystukiwanego na maszynie do pisania artysta rozwijał metodę polegającą na mechanicznej powtarzalności zapisu. Ideę działania autonomicznego wypracowywał wcześniej w Rysunkach autonomicznych, potem kontynuował w latach 80. w Rysunkach anonimowych i Listach z Gdańska „pisanych” na kolejnych kartkach wypełnianych półautomatycznym pismem. Rezygnując z wszelkiego rodzaju odniesień do rzeczywistości, koncentrował się na prostej mechanice gestu artystycznego. Powtarzalny i bezosobowy sposób działania zastosował w performensie Zapis równoległy (1981), w którym nakładał kolejne warstwy znaków na tą samą, ponownie wkładaną w maszynę, kartkę papieru. Odpowiednikiem zwielokrotnienia zapisu wizualnego był multiplikowany zapis dźwięku-głosu artysty odczytującego coraz bardziej nieczytelny tekst.
हाल ही में देखी गई
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें
पसंदीदा
लॉट लिस्ट देखने के लिए कृपया लॉग इन करें