Cykl Patrzeć, widzieć, wiedzieć
W roku 2000 rozpocząłem pracę nad serią obrazów inspirowanych szkolnymi tablicami poglądowymi z lat 60-tych XX wieku, które znalazłem w likwidowanej wiejskiej szkole,
w Smołdzinie na Pomorzu. Skupiłem się wówczas na poznawczej roli obrazu, nad jego możliwą do odegrania rolą wobec światopoglądu współczesnego człowieka. Powstały wówczas takie ważne obrazy jak: Ewolucja serca do serca anioła, Być dziewczyną prezydenta czy Korona III RP. Rdzeniem serii pozostaje jednak zestaw trzynastu kompozycji pod wspólnym tytułem: Patrzeć, widzieć, wiedzieć, 2000. Elementem integrującym cykl jest kontur człowieka wskazujący na fakt,
że człowiek konfrontowany jest z naturą, której częścią ciągle sam pozostaje.
Ta konkretna praca poświęcona jest sprawom oddychania, powietrza i dotlenienia. Chociaż powietrza nie widać, oddychanie i osiągane dzięki niemu odżywienie organizmu ma dla ludzi kapitalne znaczenie i jak wiemy jest do życia niezbędne. Podobnie jak niezbędne dla malarstwa są trzy barwy podstawowe: żółta, czerwona i błękitna, widoczne w tej konkretnej kompozycji w obszarze płuc. Na ich podstawie, jako malarz świadomie operujący barwami, wykreowałem kompletną rzeczywistość tego obrazu. Gama barwna i sposób namalowania tła z założenia miały być świetliste i dźwięczne. Chciałem by nie było wątpliwości, że nasza (ludzi) łączność z czystą naturą jest wartością pozytywną, określającą naszą tożsamość.
Ryszard Woźniak
Malarz, performer, pedagog i teoretyk sztuki. W 1981 r. obronił dyplom w pracowni Stefana Gierowskiego na warszawskiej ASP. Do 1988 r. wykładał technologię malarstwa na macierzystej uczelni. W latach 1982-1992 był jednym z członków formacji artystycznej Gruppa, z której członkami później współtworzył także prywatną Szkołę Sztuki w Warszawie. Działał w Stowarzyszeniu KRAAA (Kolektywny Ruch Animacji Aktywności Artystycznej) i był jednym z animatorów Galerii PWW (Pracownia Wolnego Wyboru) w Zielonej Górze. Od 1992 r. prowadzi pracownię malarstwa w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Zielonogórskiego, gdzie pracuje na stanowisku profesora UZ. Autor koncepcji: „Sztuka sprzeciwu” oraz koncepcji „Sztuka podziwu”. Razem z Markiem Sobczykiem pracował przy polichromii w cerkwi neounickiej w Kostomłotach nad Bugiem. Jego prace malarskie charakteryzują się ogromną różnorodnością tematyki i formy, od prac ekspresyjnych, monochromatycznych, fakturalnych, zwielokrotnionych, po wykorzystujące groteskę i karykaturę obrazy o politycznym wydźwięku. Wraz z Gruppą brał udział w wielu performance’ach i zbiorowych manifestacjach artystycznych. Autor kilkunastu wystaw indywidualnych oraz wielu wystaw zbiorowych w Polsce i za granicą. Jego malarstwo znajduje się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Narodowej Galerii Sztuki Współczesnej – Zachęta w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum Okręgowego im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Kolekcji Fundacji Egit, Banku BPH i Fundacji Sztuki Polskiej ING.
